یک بررسی جامع و انتقادی از ادبیات موجود فعلی در رابطه با ویژگی‌های اصلی کفش فوتبال میخی مدرن، ارتباط آنها با محدودیت‌ها و بیومکانیک و در نهایت نقش بالقوه آنها در آسیب پیشنهاد شده است.
مقالات از طریق بررسی ادبیات با استفاده از پایگاه‌های اطلاعاتی PubMed و ScienceDirect جمع‌آوری شد و عبارات زیر را هدف قرار داد: “فوتبال، فوتبال، کفش، کفش، کفش، چکمه، بیومکانیک، خطر آسیب، عامل خطر، آسیب و پیشگیری”.
تمامی عناوین و چکیده ها با دقت مطالعه و مقالات مرتبط برای بررسی بازیابی شدند. تحقیقات کفش دویدن قبل از تحقیقات کفش فوتبال بوده و کاملتر است.
بنابراین، برخی از کلمات کلیدی به منظور جمع‌آوری داده‌هایی که می‌توانند تحلیل‌های قابل انتقال و مقایسه‌ای با کفش‌های فوتبال ارائه کنند، با اصطلاح «دویدن» ارجاع داده شدند.
قبلاً گزارش شده بود که راحتی هنگام خرید یک جفت کفش فوتبال بسیار مهم است.
نارسایی‌های ارگونومیکی کفش‌های فوتبال به طور مرتب با احساس آسایش ضعیف و همچنین افزایش خطر آسیب دیدگی همراه بوده است.
در مطالعه‌ای که در بین بازیکنان حرفه‌ای راگبی انجام شد، تأکید شد که برنامه شخصی‌سازی کفش‌ها سطوح بالاتری از محافظت در برابر آسیب‌ها و همچنین درک راحتی را ارائه می‌دهد.
اخیراً، همان نویسندگان راحتی را با عملکرد بهتر در فوتبال مرتبط کردند و با توصیه بیشتر به شرایط بازی، به ویژه سطوح زمین بازی، نتیجه گرفتند.
آنها افزودند که نارسایی های کفش فوتبال امروزی منجر به کاهش راندمان حرکتی می شود و به عنوان مانعی برای عملکرد و پیشگیری از آسیب عمل می کند.
رابطه بین سطوح پیک فشار کف پا و راحتی درک شده قبلاً در چندین مطالعه تاکید شده بود. عدم محافظت کفش فوتبال در برابر فشارهای بالا قبلاً در دهه 1990 مشخص شده بود.
توزیع سطحی فشار کف پا در یک کفش فوتبال در مقایسه با یک کفش دویدن 8 درصد کاهش می یابد، در حالی که پیک فشار 35 درصد افزایش می یابد.
دبیاسیو و همکاران 23 فشار کف پا در حین پرش روی سه کفش مختلف ثبت کردند: کفش‌های فوتبال دارای چمن مصنوعی، کفش‌های فوتبال مخصوص چمن مصنوعی و کفش‌های دویدن.
مشخص شد که فشار جلوی پا به طور قابل‌توجهی با کفش‌های پرشده افزایش می‌یابد، در حالی که کفش‌های دویدن سطوح استرس کلی کمتر و سطح تماس بزرگ‌تری در ناحیه میانی پا نشان می‌دهند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.